Terug naar huis
Door: Marleen
Blijf op de hoogte en volg Marleen
12 Maart 2015 | Verenigde Staten, Brooklyn
Ha vrinden!
Jaa de titel zegt het goed: jullie gaan mij heel snel weer zien. Ik vlieg namelijk over 2,5 week naar huis! :D Het einde is ineens heel dicht bij. Er is veel gebeurd. Ik probeer het zo chronologisch mogelijk te vertellen.
Hilke ontvluchtte als ex-hofdame de carnaval :p en kwam mij opzoeken. Ze kwam helaas wel in de koudste week van het jaar en ook de koudste week van mijn leven. Gevoelstemperaturen van -25 tot -30. Op zn Amerikaans: OH MY GOOOD! Maar een beetje ex-hofdame laat zich daardoor niet uit het veld slaan, dus we hebben alles gedaan wat we wilden doen. Het ging dan soms wel zo: metro uit, 'oh, wat mooi!', foto maken met bevroren vingers en hoofden, en zo snel mogelijk weer terug in de metro. Gelukkig was het niet alle dagen even slecht. We hebben ook erg gelachen en ondervonden dat mannen hier zich niet uit het veld laten slaan als ze een keer afgewezen worden. Of twee, of drie. We hebben het Chinees nieuwjaar kunnen zien, wat wel cool was en we hebben Chicago gezien op Broadway (speciaal voor jullie Anne en Peter ;)).
De dag nadat Hilke vertrok, moest ik weer naar de dokter. Het ging met mijn schenen al een tijdje minder, dus ik voelde al dat het niet goed zat. Daar bevestigde de dokter dat het niet beter was geworden en hij vertelde dat ik voor een half jaar niet mag dansen. Ergens wist ik dat al wel, maar het kwam wel even hard aan om het zo officieel te horen. De plannen om eerder naar huis te komen waren al een beetje aanwezig, dus ik heb daarna besloten om een maand eerder terug te komen dan gepland. Ik vlieg nu zondag 29 maart terug en kom maandag avond 30 maart 18u aan in Amsterdam.
Jos kwam dinsdag 22 februari aan. Hij was hier twee volle weken, dus we konden lekker relaxed aan doen. Het was weer super fijn samen en we hebben veel toffe dingen gedaan. We hadden dit keer weer een eigen appartement voor 6 dagen. Bofkonten :). Een ander oppasgezin van mij ging voor 6 dagen naar Puerto Rico en liet hun labrador achter, waar wij op gepast hebben. Zij wonen in de Upper West Side, bijna naast Central Park, dus het was erg leuk om die wijk ook te verkennen. We hebben in verschillende van films bekende tentjes gegeten en gedronken.
Terug thuis ontstond er een gevecht tussen Jos en mijn huisgenoot: Artemis, de kat. De kat was waarschijnlijk overdonderd door de nieuwe mannelijkheid in huis en ging in de alfamannetjes tegenaanval. Terwijl ze eigenlijk een meisje is. Ik heb nog nooit een kat echt iemand zien aanvallen. Jos trok op tijd de badkamerdeur dicht, maar de kat sprong een meter hoog met al haar poten en nagels gespreid en klemde zich in de deur vast. Een dag later viel ze ook een andere huisgenoot aan. Maar ze is ondertussen afgekoeld (gelukkig ben ik bijna weg haha). Verder hebben Jos en ik musea bezocht, straatkunst bekeken, gewinkeld, live muziek beluisterd en zijn we dronken geworden samen met Frank Beekers die weer even op bezoek is in NYC.
Nu even een weekje rust en volgende week dinsdag komen Kim (Knibbeler) en Mike aan voor een week :). We proberen nog twee dagen met z'n drieën naar Washington DC te gaan (is maar 4 uur rijden).
De danscarrière is dus een beetje onzeker, wat ik wel lastig vind af en toe. Maar dat kan ik in Nederland uitzoeken. Ik ga sowieso meer choreograferen en ik wil ook graag mijn pilates docent papiertje gaan halen. Voor de rest zien we wel verder. Mijn vertrek voelt een beetje dubbel. Het komt dicht bij, dus ik vind het ook jammer om weg te gaan. Maar de continue onzekerheid over mijn blessure en het afwachten daarover, ging ook een beetje opbreken. Dus ik ga ook blij weer naar huis :D. Ik ben heel blij dat ik dit gedaan heb en heb heel veel geleerd, ben mezelf veel tegen gekomen en heb ook ontzettend veel leuke dingen gedaan en genoten. Nog 2,5 week keihard genieten en dan op naar het volgende avontuur! :D
Veel liefs
Jaa de titel zegt het goed: jullie gaan mij heel snel weer zien. Ik vlieg namelijk over 2,5 week naar huis! :D Het einde is ineens heel dicht bij. Er is veel gebeurd. Ik probeer het zo chronologisch mogelijk te vertellen.
Hilke ontvluchtte als ex-hofdame de carnaval :p en kwam mij opzoeken. Ze kwam helaas wel in de koudste week van het jaar en ook de koudste week van mijn leven. Gevoelstemperaturen van -25 tot -30. Op zn Amerikaans: OH MY GOOOD! Maar een beetje ex-hofdame laat zich daardoor niet uit het veld slaan, dus we hebben alles gedaan wat we wilden doen. Het ging dan soms wel zo: metro uit, 'oh, wat mooi!', foto maken met bevroren vingers en hoofden, en zo snel mogelijk weer terug in de metro. Gelukkig was het niet alle dagen even slecht. We hebben ook erg gelachen en ondervonden dat mannen hier zich niet uit het veld laten slaan als ze een keer afgewezen worden. Of twee, of drie. We hebben het Chinees nieuwjaar kunnen zien, wat wel cool was en we hebben Chicago gezien op Broadway (speciaal voor jullie Anne en Peter ;)).
De dag nadat Hilke vertrok, moest ik weer naar de dokter. Het ging met mijn schenen al een tijdje minder, dus ik voelde al dat het niet goed zat. Daar bevestigde de dokter dat het niet beter was geworden en hij vertelde dat ik voor een half jaar niet mag dansen. Ergens wist ik dat al wel, maar het kwam wel even hard aan om het zo officieel te horen. De plannen om eerder naar huis te komen waren al een beetje aanwezig, dus ik heb daarna besloten om een maand eerder terug te komen dan gepland. Ik vlieg nu zondag 29 maart terug en kom maandag avond 30 maart 18u aan in Amsterdam.
Jos kwam dinsdag 22 februari aan. Hij was hier twee volle weken, dus we konden lekker relaxed aan doen. Het was weer super fijn samen en we hebben veel toffe dingen gedaan. We hadden dit keer weer een eigen appartement voor 6 dagen. Bofkonten :). Een ander oppasgezin van mij ging voor 6 dagen naar Puerto Rico en liet hun labrador achter, waar wij op gepast hebben. Zij wonen in de Upper West Side, bijna naast Central Park, dus het was erg leuk om die wijk ook te verkennen. We hebben in verschillende van films bekende tentjes gegeten en gedronken.
Terug thuis ontstond er een gevecht tussen Jos en mijn huisgenoot: Artemis, de kat. De kat was waarschijnlijk overdonderd door de nieuwe mannelijkheid in huis en ging in de alfamannetjes tegenaanval. Terwijl ze eigenlijk een meisje is. Ik heb nog nooit een kat echt iemand zien aanvallen. Jos trok op tijd de badkamerdeur dicht, maar de kat sprong een meter hoog met al haar poten en nagels gespreid en klemde zich in de deur vast. Een dag later viel ze ook een andere huisgenoot aan. Maar ze is ondertussen afgekoeld (gelukkig ben ik bijna weg haha). Verder hebben Jos en ik musea bezocht, straatkunst bekeken, gewinkeld, live muziek beluisterd en zijn we dronken geworden samen met Frank Beekers die weer even op bezoek is in NYC.
Nu even een weekje rust en volgende week dinsdag komen Kim (Knibbeler) en Mike aan voor een week :). We proberen nog twee dagen met z'n drieën naar Washington DC te gaan (is maar 4 uur rijden).
De danscarrière is dus een beetje onzeker, wat ik wel lastig vind af en toe. Maar dat kan ik in Nederland uitzoeken. Ik ga sowieso meer choreograferen en ik wil ook graag mijn pilates docent papiertje gaan halen. Voor de rest zien we wel verder. Mijn vertrek voelt een beetje dubbel. Het komt dicht bij, dus ik vind het ook jammer om weg te gaan. Maar de continue onzekerheid over mijn blessure en het afwachten daarover, ging ook een beetje opbreken. Dus ik ga ook blij weer naar huis :D. Ik ben heel blij dat ik dit gedaan heb en heb heel veel geleerd, ben mezelf veel tegen gekomen en heb ook ontzettend veel leuke dingen gedaan en genoten. Nog 2,5 week keihard genieten en dan op naar het volgende avontuur! :D
Veel liefs
-
12 Maart 2015 - 07:14
Joke Gorter-Bouma:
Er is een spreekwoord dat zegt: Als ergens een deur dicht gaat, gaat er ergens anders een open. Dit betekent dat je nu misschien (tijdelijk) moet stoppen met dansen maar dat dit wel de kans geeft om iets op te pakken wat je ook graag wil. -
12 Maart 2015 - 07:26
Kimkee:
Wat jammer, maar je moet aan je gezondheid denken hè: die benen moeten nog de rest van je leven mee! Zonde dat het avontuur misschien niet geworden is wat je er van gehoopt en verwacht had, maar je hebt in elk geval superleuke en onvergetelijke dingen meegemaakt: je kunt toch mooi tot in de eeuwigheid zeggen dat je in NYC hebt gewoond! ;-)
Tot snel Marleentje en geniet er nog even met volle overgave van! -
12 Maart 2015 - 10:44
Elke:
Aah ontzettend balen van je blessure, maar gelukkig kwam het niet geheel onverwacht. Er zijn vast nog zoveel andere dingen die je kunt en wilt doen. Probeer je daar dan maar op te focussen inderdaad!
Haha jullie foto's van jou en Hilga zijn echt Giaaaaaant. Hilarisch haha volgens mij was het een topweek! Veel plezier volgende week met Kim en Mike!! En tot snellll dan kunnen we hier weer k8en! Xxxx -
12 Maart 2015 - 16:31
Anny :
Gezellig dat je weer terug komt. Kom maar gauw een bakske drinken. Wij kijken er naar uit. De weg naar het besluit is vaak het moeilijkste, gelukkig heb je dat al deels gehad. Wees niet bang om het goede op te geven om voor het grootste te gaan. Met al je talenten die niemand je kan afnemen komt er zeker iets moois op je pad. Nog twee fijne weken in NY met hopelijk iets meer zon en warmte. xxx -
12 Maart 2015 - 19:19
Dinymutsters:
lieve Marleen
Wat een vervelend bericht voor je, maar Zola's al schrijft ,voelde je het aankomen.
Je lichaam geeft het aan, dat moet je volgen.
Je kunt nog zoveel leren , en je hebt al veel ervaring op gedaan daar,een volle rugtas, die je thuis rustig kunt uitpakken !!!!
Veel liefs ,en geniet nog even van alles !!!Diny -
12 Maart 2015 - 20:52
Jac En Lia:
Wat ontzettend jammer dat je je missie af moet breken. Maar je gezondheid is natuurlijk het allerbelangrijkste. Geniet nog een paar weekjes, in een hopelijk zonnig en minder koud NY.
Wij vinden het weer leuk dat we je snel gaan zien.
Veel groetjes Marleen en tot gauw. -
12 Maart 2015 - 22:20
Peter:
We moeten eens snel gaan praten over dat choreograferen! Half naakt, tijdens roze maandag en het liefst dronken... X -
12 Maart 2015 - 22:32
Daniela:
Marleen, balen dat je blessure niet wil genezen! Niet makkelijk om naar je lichaam te luisteren als het koppie iets anders wil. Je bent nog jong en moet nog wel een tijdje door met je benen! Er komt vast weer een nieuw avontuur op je pad. Geniet nog even van je avontuur in new york! Deze ervaring pakt niemand je meer af,al leek het soms niet zo leuk. Tot snel! Groetjes van ons allemaal! Daniela -
13 Maart 2015 - 18:38
Caroline H :
Lieve Marleen
Wat een moeilijk maar dapper besluit. Ik weet zeker dat er een aantal mensen heeeel gelukkig zijn dat je terug komt. Geniet van je laatste weken. Heel veel liefs Caroline
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
